Kancelaria Prawnicza

Radca Prawny, Wojciech Komarzański 

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 września 1997 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa. (Dz. U. z dnia 24 września 1997 r.) Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie określa szczegółowe wymogi, kwalifikacje i sposób ich uzyskiwania, wynikające z nich uprawnienia, zasady nadawania, zawieszania i cofania tych uprawnień, wzory dokumentów stwierdzających te kwalifikacje i uprawnienia oraz zasady bezpieczeństwa - obowiązujące przy uprawianiu żeglarstwa na jachtach żaglowych i motorowych. § 2.  1. Jacht żaglowy oznacza statek o napędzie żaglowym przeznaczony do uprawiania sportu i rekreacji; jacht żaglowy może być wyposażony w pomocniczy napęd mechaniczny. 2. Jacht motorowy oznacza statek o napędzie mechanicznym przeznaczony do uprawiania sportu i rekreacji. Za jacht motorowy uważa się również skuter wodny, łódź pneumatyczną i poduszkowiec. § 3.  1. Posiadanie wymaganych kwalifikacji do uprawiania żeglarstwa stwierdza się nadaniem odpowiedniego patentu żeglarskiego Polskiego Związku Żeglarskiego (PZŻ) lub patentu motorowodnego Polskiego Związku Motorowodnego i Narciarstwa Wodnego (PZMWiNW). 2. Patent nadaje się osobie, która spełnia warunki określone w rozporządzeniu oraz zdała egzamin sprawdzający. § 4.  1. Osoby nie posiadające patentu żeglarskiego mogą prowadzić jachty żaglowe o powierzchni pomiarowej żagli do 10 m 2 po wodach śródlądowych bez ograniczeń i po wodach morskich do 2 Mm od brzegu, w porze dziennej. 2. Osoby prowadzące jachty żaglowe o powierzchni pomiarowej żagli powyżej 10 m 2 powinny posiadać odpowiedni patent żeglarski. 3. Osoby nie posiadające patentu motorowodnego mogą prowadzić jachty motorowe z silnikiem o mocy nie przekraczającej 5 kW (6,67...

UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 24 czerwca 2010 r. w sprawie przywrócenia Krzyża Niepodległości i ustanowienia Krzyża Wolności i Solidarności (M.P. z dnia 2 lipca 2010 r.) Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podejmuje dziś decyzje, na które przez dziesięciolecia bezskutecznie oczekiwali Polacy. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej postanawia uhonorować bohaterów trwającej pół wieku walki o odzyskanie niepodległości i suwerenności Państwa Polskiego, dając zarazem świadectwo dla przyszłych pokoleń, że ludzie, którzy dla ratowania Polski gotowi byli z własnej woli ryzykować utratę życia, zdrowia i wolności, nigdy przez Ojczyznę zapomniani nie będą. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przywracając Krzyż Niepodległości, składa hołd weteranom zbrojnej walki o niepodległość Ojczyzny. W dziś stanowionej formie niech niesie on w przyszłość przesłanie, że choć nie każdy, kto ponad miarę obowiązku decyduje się bronić Ojczyzny, w trakcie tej służby dokonuje czynów niezwykłych i bohaterskich, to bohaterstwem jest sam fakt dobrowolnego narażania życia w Jej obronie. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia również, wzorowany na Krzyżu Niepodległości, Krzyż Wolności i Solidarności celem odznaczenia tych wszystkich, którzy w latach 1956-1989, zagrożeni bezpośrednimi represjami, zasłużyli się czynnie dla odzyskania przez Polskę pełnej niepodległości i suwerenności oraz dla obrony praw człowieka i obywatela w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Ustanowienie tego odznaczenia przed nadchodzącą 30. rocznicą powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" jest hołdem oddanym szczególnej roli, jaką w tej walce odegrała "Solidarność". Zebrani na tej sali przedstawiciele Narodu, w pełni świadomi długu wdzięczności, jaki Państwo Polskie ma do spłacenia swoim najlepszym córkom i synom, w poczuciu o wiele lat spóźnionego...